شهید سید حسن مدرس

این شرح حال توسط خود مرحوم مدرس ، از اعضاء کمیسیون قانون آیین دادرسی کیفری ، در تایید و تنفیذ با موازین شرعی ، به درخواست مدیر روزنامه وقت اطلاعات ، در سال ۱۳۴۶ هجری قمری تالیف شده و تقریبا ، به همان صورت درج میشود :

موالات من در حدود یکهزار و دویست و هشتاد و هفت هجری قمری که قریب ساکن میباشند ، از سادات طباطبا و اصلا زوارهای . شغل پدر و جد من ، منبر و تبلیغ احکام الهی و جد ابی من میر عبدالباقی از زهاد محسوب بودند و مهاجرت بقمشه واقع در جنوب اصفهان ، خط و طریق فارسی نمودند ، مرا هم در سن شش سالگی تقریبا به جهت تربیت ...

هجرت داده ، به قمشه نزد خود بردند . سن صباوت را خدمت آن بزگوار بسر برده ، ۱۴ سال تقریبا از عمرم گذشت که جدم مرحوم شد . حسب الوصیه آن مرحوم تقریبا در ۱۶ سالگی ....

به جهت تحصیل به اصفهان آمدم . سیزده سال در اصفهان مشغول تحصیل بودم ، در سن ۲۱ سالگی پدر مرحوم شد و مدت توقف در اصفهان ۱۳ سال گذشت . قریب ۳۰ نفر استاد در این مدت در علوم عربیه و فقه و اصول و معقول درک کردم که از برجسته ترین آنها در علوم عربیه ، مرحوم آقا میرزا عبدالعلی هرندی نحوی بوده که تقریبا ۸۰ سال عمر داشت و صاحب تصانیف زیاد ولی از بی اقبالی دنبا محجور ماندند و در علم معقول و دومین جهانگیر خان قشقایی و آخوند ملا محمد کاشانی که هر دو عمر خود را در مدرسه صدر اصفهان به آخر رسانیده و به وصع و زهد دنیا را وداع فرمودند .

بعد از واقعه دخانیه به عبات عالیات مشرف شدم و بعد از تشرف حضور حضرت آیت الله حاجی میرزا حسن شیرازی رحمت الله علیه ، به جهت تحصیل توقف در نجف اشرف اختیار کردم ، علما و بزرگان آن زمان را تیمنا و تبرکا کلا درک کرده و از اغلب ایشان استفاده نمودم ولی عمده تحصیلات من خدمت مرحوم مغفورین حجتین کاظمین خراسانی و یزدی بود . تشرف من در عتبات تقریبا هفت سال شد و بعد مراجعت به اصفهان نمودم . در مدرسه جده کوچک اصفهان مشغول تدریس فقه و اصول شدم به ترتیبی که فعلا هم در مدرسه سپهسالار مشغولم و از خداوند توفیق میخواهم به همین قسم بقیه عمر مشغول باشم . بعد از مراجعات از عتبات در اصفهان فقط از امورات اجتماعی ، مباحثه و تدریس را اختیار کرده بودم تا زمان انقلاب استبداد به مشروطه مجبورا اوضاع دیگری پیش آمد که میتوان گفت « اتسع الخرق علی الراقع » بر حسب امر حجج السلام عتبات عالیات و دعوت دوره دویم مجلس شورای ملی به عنوان طراز اول نظارت مجلس شورای ملی به طهران آمدم و دورههای مجلس را تا به حال ادارک کردهام . دیدنی ها را دیده و شنیدهها را شنیده . در مدت چند سال انقلاب از محله وقایعی که به من روی داده ۲ سال مهاجرت است با مجاهدین ایرانی در جنگ عمومی که به مسافرت عراق عرب و سوریه و اسلامبول منتهی شد که تفصیل آن را مجال باید و نیز۲ دفعه مورد حمله شدم ، یکی در اصفهان که در مدرسه جده بزرگ در وسط روز چهار ، تیر تفنگ و غیره به من انداختند ولی موفق نشدند و آنها را تعقیب نکردم و مرتبه دوم سال گذشته بود که جنب مدرسه سپهسالار اول آفتاب که به جهت تدریس به مدرسه میرفتم ، در همین ایام تقریبا ده نفر مرا احاطه نمودند و فی الحقیه تیر باران کردند که از تیرهای زیاد که انداختند چهار عدد کاری شد سه عدد به دست چپ مقارن پهلو جنب یکدیگر زیر مرفق و بالای مرفق و زیر شانه ، حقیقتا تیراندازان قابلی بودند در هدف کردن قلب خطا نکردند ولی مشیهالله سبب را بی اثر نمود و یک عدد هم به مرفق دست راست خورد .

ولا حول و لاقوه الا بالله العلی العظیم

فی ۷ شهر ربیع الثانی ۱۳۴۶ قمری

مدرس

منبع و ماخذ :

چهره ها در تاریخچه نظام آ موزش عالی حقوق و عدلیه نوین ، پژوهش و گردآوری : عباس مبارکیان
ناشر : پیدایش چاپ اول تابستان ۱۳۷۷